مقاله حاضر به بررسی نقش عوامل منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در آغاز جنگ عراق علیه ایران می‌پردازد و سعی دارد با تأکید بر ویژگی‌ها و دلایل اصلی هجوم سراسری رژیم بعث عراق، نقش این عوامل را در عرصه منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بررسی نماید. این نوشته اذعان می‌دارد که در تصمیم‌گیری صدام برای هجوم سراسری به جمهوری اسلامی ایران عوامل مختلفی تأثیرگذار بوده است که می‌توان آن‌ها را در قالب ریشه و زمینه‌های هجوم و اختلافاتی که همواره میان دو کشور همسایه ایران و عراق، از جمله اختلافات مرزی آبی و خاکی به ویژه بر سر رودخانه اروند می‌باشد، تقسیم‌بندی کرد.
در این پژوهش مشخص شد که با وقوع انقلاب اسلامی تغییراتی اساسی در محیط منطقه‌ای ایجاد گردید، که مهم‌ترین آن‌ها ترس کشورهای همسایه ایران از صدور انقلاب و ایدئولوژی اسلامی و ماهیت انقلاب اسلامی ایران بود. در همین راستا صدام حسین که سودای رهبری جهان عرب را داشت توانست در حیطه منطقه خاورمیانه سران کشورهای عرب منطقه را با خود همراه نماید تا موجبات فروپاشی جمهوری اسلامی ایران را فراهم نماید.
در عرصه فرامنطقه‌ای نیز مشخص شد که با وقوع انقلاب اسلامی ایران موازنه قوا در خاورمیانه بر هم خورد و ابر قدرت‌های جهان و در رأس آن‌ها آمریکا و شوروی سابق هر کدام به نوعی نگران از دست دادن موقعیت خود در منطقه استراتژیک خاورمیانه و ایران با سرنگونی رژیم پهلوی بودند. در همین راستا به حمایت همه جانبه از صدام و رژیم بعث پرداختند تا موقعیت از دست رفته خود را مجدد به‌دست آورند.
)