عملکرد شورای امنیت عادلانه به نظر نمیرسد و نیاز به اصلاح ساختار آن بیش از پیش احساس میشود. بر این مبنا برای ارزیابی عملکرد جامعه بینالمللی، توجه به سازمان ملل و به ویژه شورای امنیت اهمیتی دو چندان مییابد تا مشخص گردد به چه میزان منطقی، بیطرفانه و موفق عمل کرده است. کم توجهی به تحلیل حقوقی جامع تمامی قطعنامهها و شرایط تاریخی و سیاسی صدورشان در اغلب تحقیقات مرتبط مشاهده میگردد که این تحقیق درصدد بررسی و تبیین آن برآمده است. هدف، انجام پژوهشی توسعهای در جهت نقد و تبیین عملکرد شورای امنیت و ارزیابی مزایا و محدودیتهای قطعنامهها در طول دفاع مقدس بوده که با ماهیتی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش کیفی و کتابخانهای و ابزار فیشبرداری گردآوری و تحلیل شده است.
نوشتار حاضر درنهایت به این نتیجه میرسد که شورا، عملکردی سیاسی و دوگانه در قبال تجاوز عراق به ایران و کویت داشته است. در هیچ یک از قطعنامهها (در تجاوز به ایران) تمامی شرایط مدون صدور قطعنامه توسط این شورا لحاظ نگردیده و تمهیدات لازم برای اجرای کامل آنها اندیشیده نشده بود و 40 درصد قطعنامهها نیز هیچ مزیّتی برای کشورمان نداشته است. آنجا که امتیازات اندکی هم در قطعنامهها مشاهده میگردد به علت پیروزیهای ایران در میدان نبرد وشرایط سیاسی بینالمللی بوده است. در واقع میان قدرت نظامی و عملکرد شورا رابطهای مستقیم وجود داشته است.